ke

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: [ke], [ḱe]

zamianek

kie zamianek

1. we jakim czasie; kedy
   • 1908, Ernest Farnik, Iste Roki

   [...] niech se w mieście hledo bogatych dzieuch i niech nie biere piniędzy z dziedziny do miasta, kie ich tu je dość w kasach, kapsach i rozmańtych sztajramtach.

   • 1901, Lucjan Malinowski, Powieści ludu polskiego na Śląsku, cz. 2

   Dobrze ci pudzie, kie wojnã mieć bańdziesz. Wdycki ti wywołujesz.

synōnimy:

1. jak, kedy, kej

Inksze jynzyki

• angelski: as, when, while
• czeski: když, kdy
• francuski: lorsque, quand
• hiszpański: cuando
• italijański: mentre, quando
• niymiecki: als, wenn
• polski: gdy
• ruski: если, когда
• słowacki: kedy
• ukrajiński: коли, якщо