kej

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: [kei ̯], [ḱei ̯]

Spōjnik

kej spōjnik

  1. Używany do ôkryślaniŏ czasu jakigoś zdarzyniŏ.
    • 1945, Gawędy Stacha Kropiciela, Gość Niedzielny
    Jako tu wesoło gwarzyć, kej tu jeszcze wojna, biyda, ciężkie czasy, ludzie sie starajom...
    • 1911, Paweł Marek, Ô czowieku, co bōł diŏbłōm przedany
    Kej już wszystki klasy przeszeł, pojechoł do Wiednia sie douczyć za ksiyndza.

synōnimy:

  1. jak, kedy, ke (cieszyńske)

Zamianek

kej zamianek

  1. Używany do stawianiŏ pytań ô czas zdarzyniŏ.
    • Tygodnik Regionalny Nowiny
    Kej bydzie ta wiosna?
    • 2008, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W koszarach pod szczytami Alp
    Niy poradziłech zmiarkować, jak i kej sie stracił z naszej izby, skoro razym kładli my sie spać.

synōnimy:

  1. kedy

Frazeologijŏ

Inksze jynzyki

  • angelski: as, when, while
  • czeski: když, kdy
  • francuski: lorsque, quand
  • hiszpański: cuando
  • italijański: mentre, quando
  • niymiecki: als, wenn
  • polski: gdy
  • ruski: если, когда
  • słowacki: kedy
  • ukrajiński: коли, якщо