ujek

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: [ui ̯ek]

Rzeczownik

ujek rodzaj mynski ôsobowy

  1. brat ôd matki abo ôd ôjca; ślubny ôd siostry ôd matki abo ôd ôjca
    • 1957, Stanisław Ligoń, Bery i bojki śląskie
    – Matka Pietrka i łociec Francika, to se ta przychodzili jako chmotrowie, a mój ujek to, wiedzom, był szwagier łod brata kobiety Piotrkowego ojca.
    • 1995, Bogdan Dzierżawa, Utopek z Wielopola
    Jak my to usłyszeli, kalup wszyjscy na doł ku dźwiyrzom. Ujkowi Franckowi to my przoli jak diobli.
    • 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki
    Prziszeł dō dōm, powiedzioł matce, iże mŏ sto twardych wygranych, bo ujkowi rajtferda ukrŏd.

ôdmiana:

ôdmiana: ujek
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik ujek ujki
dopołniŏcz ujka ujkōw
cylownik ujkowi ujkōm
biernik ujka ujki
nŏrzyndnik ujkym ujkami
pz.: ujkōma
miyjscownik ujku ujkach
wołŏcz ujku ujki
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik ujek ujki
dopołniŏcz ujka ujkōw
cylownik ujkowi ujkōm
biernik ujka ujki
nŏrzyndnik ujkym ujkami
pz.: ujkōma
miyjscownik ujku ujkach
wołŏcz ujku ujki

synōnimy:

  1. uja, ujec, ōnkel

antōnimy:

  1. ciotka

Inksze jynzyki

  • angelski: uncle
  • czeski: strýc
  • francuski: oncle
  • hiszpański: tío, tío materno
  • niymiecki: Oheim, Onkel
  • polski: wujek
  • ruski: дядя