gdy

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *kogъdy.

Wymŏwa

AS: [gdy]

Spōjnik

kej spōjnik

1. używany do ôkryślaniŏ czasu jakigoś zdarzyniŏ
   • 1911, Paweł Marek, Ô czowieku, co bōł diŏbłōm przedany

   Gaździnŏ sie nierŏz gazdy pytała, gdy ôn poczōn lamyntować: „Chłopeczku. na cōż ci też to jest?”

2. używany do ôtwiyraniŏ zdań podrzyndnych, co ôkryślajōm warōnek zajściŏ zdarzyniŏ ze głōwnego zdaniŏ
   • 1984, Augustyn Halotta, Śląskie bery, bojki i opowiastki z dawnych lat

   W 111 surze wielkiego koranu jest napisane: gdy źle bydziesz czynił, nawet choćbyś był najpotężniejszym kalifem, spadnie na ciebie przekleństwo.

składnia:

1. gdy + czasownik
2. gdy + czasownik

synōnimy:

1. kedy, kej, dy
2. eźli, ejźli, jeli, eli, jeźli, jesi, jak, dy

Inksze jynzyki

• angelski: as, if, when, while
• czeski: jestli
• francuski: lorsque, quand
• hiszpański: cuando
• niymiecki: als, wenn
• polski: gdy, jeżeli
• ruski: если, когда