ty

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *ty, ze praindoeuropejskigo *túh₂.

Wymŏwa

AS: /ty/, we ôkolicach na zachōd ôd Kożlŏ bliższe /ti/.

Zamiano

ty zamianek

1. Drugŏ ôsoba liczby pojedynczyj.
   • 1957, Stanisław Ligoń, Bery i bojki śląskie

   – Richard, cegoż się ty trzymosz za gęba?

   • 1976, Brunon Strzałka, Bojki i Godki Śląskie

   Nikiere robiły ludziōm na złość, nie wszystkim, ale jakeś im ty na przekōr zrobił, to ōne ci też.

   • 1908, Ernest Farnik, Iste Roki

   Co cie to mo obchodzić?

ôdmiana:

ôdmiana zamiankōw ôsobowych
Przipadek	liczba pojedynczŏ					liczba mnogŏ
	1 ôs.	2 ôs.	3 ôs.			1 ôs.	2 ôs.	3 ôs.
			m	ż	n			m	nm
mianownik, wołŏcz	jŏ	ty	ôn	ôna	ôno, ône	my	wy	ôni	ône
dopołniŏcz	mie	ciebie, cie, ciã	jego, go, niego, -ń	jij, nij	jego, go, niego	nŏs, nas	wŏs, was	ich, nich
cylownik	mie, mi	ciebie, tobie, ci	jymu, mu, niymu	jij, nij	jymu, mu, niymu	nōm, nam	wōm, wam	im, nim
biernik	mie	ciebie, cie, ciã	jego, go, niego, -ń	jōm, jã, niōm, niã	je, nie	nŏs, nas	wŏs, was	ich, nich	je, ich, nie, nich
nŏrzyndnik	mnōm	tobōm	nim	niōm	nim	nami	wami	niymi
miyjscownik	mie	tobie, ciebie	nim	nij	nim	nŏs, nas	wŏs, was	nich

uwŏgi:

Forma szykownŏ to Wy abo Ôni.

Frazeologijŏ

• jak tyś na chlyb gŏdoł pyp
• mŏsz tyż ty rozum
• mŏsz ty rozum
• mŏsz ty świnio rozum
• tyś widzioł

Inksze jynzyki

• angelski: you
• czeski: ty
• francuski: toi, tu
• hiszpański: tú
• italijański: tu
• niymiecki: du
• polski: ty
• ruski: ты
• słowacki: ty
• ukrajiński: ви, ти