ftory

Ze SileSłownik
Wersyjo ze dnia 23:52, 16 sty 2020 autorstwa Grzegorz Kulik (dyskusyjŏ | wkłŏd)
(rōżn.) ← starszŏ wersyjŏ | Terŏźnŏ wersyjŏ (rōżn.) | Nastympnŏ wersyjŏ → (rōżn.)
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *kotorъ, ze praindoeuropejskigo *kʷóteros.

Wymŏwa

AS: [ftory]

Zamianek

ftory zamianek

  1. (pōłnoc) używany do stawianiŏ pytań ô numer elymyntu we grupie
    • 1955, Piotr Gołąb, Gwara Schodni i okolicy
    Nie wiã, ftorŏ to siostra radziyła, ize jeji matka z wyskropkōw upiekła buckã (placek), a potym ôzłōmiōła nad dziećmi.
  2. (pōłnoc) używany do stawianiŏ pytań ô skŏzanie elymyntu we grupie
    • (potrzebny przikłŏd), porōwnej kery, znaczynie 2.
  3. (pōłnoc) używany do ôpisowaniŏ cech rzeczownika, co stoji przed nim
    • 1955, Piotr Gołąb, Gwara Schodni i okolicy
    Jak sie potym pokōmraciyli, a parobcŏk bōł bojōncy, to sobie wziōn kolegã do pōmocy, ftory bōł mu za klytã i musioł za niego gŏdać.
  4. (pōłnoc) jedyn z grupy, niyôkryślōny
    • 1955, Piotr Gołąb, Gwara Schodni i okolicy
    Ftory chory bańdzie, to jyno pŏrã kropelek dŏcie z tego, to ôsdrowieje.

ôdmiana:

ôdmiana: ftory
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
môs/mzw mrz ż n môs nmôs
mianownik ftory ftorŏ ftore ftorzi ftore
dopołniŏcz ftorego ftoryj ftorego ftorych
cylownik ftorymu ftoryj ftorymu ftorym
biernik ftorego ftory ftorõ ftore ftorych ftore
nŏrzyndnik ftorym ftorōm ftorym ftorymi
miyjscownik ftorym ftoryj ftorym ftorych
wołŏcz ftory ftorŏ ftore ftorzi ftore

synōnimy:

  1. kery, chtory (zachōd)
  2. kery, chtory (zachōd)
  3. co, kery, chtory (zachōd)
  4. chto, fto (pōłnoc), gdo (cieszyńske, połednie), kery, chtory (zachōd)

Inksze jynzyki

  • angelski: one, that, which, who
  • czeski: který
  • francuski: lequel, que, quel, qui
  • hiszpański: cuál, que, quien, qué
  • italijański: quale
  • niymiecki: der, welcher
  • polski: który
  • ruski: который
  • słowacki: ktorý, aký
  • ukrajiński: який