państwo

Etymologijŏ

pōn + -stwo

Wymŏwa

AS: [pãĩ ̯stfo]

Rzeczownik

państwo rodzaj nijaki

1. (polityka) niyzależnŏ, zôrganizowanŏ grupa ludzi, co miyszkŏ na ôkryślōnym granicami terytorium, forma politycznyj ôrganizacyje ôd takij grupy
   • 2008, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W koszarach pod szczytami Alp

   Po wojnie te piniondze miały być przez niymiecki państwo zwrócone. No, ale niymiecki państwo upadło.

   • 2008, Zbigniew Kadłubek, Listy z Rzymu

   Bez-toż my Ślonzoki niy bojymy sie upadku państw ani wojyn!

2. pōn i pani
   • 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki

   Wesele trwało dwa dni, dwa dni to trwało. Bo tyn piyrszy dziyń u tego państwa modego, a poty to u tego modego pana abo u tyj pani modyj.

ôdmiana:

pokŏżôdmiana: państwo
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	państwo	państwa
dopołniŏcz	państwa	państw
cylownik	państwu	państwōm
biernik	państwo	państwa
nŏrzyndnik	państwym	państwami pz.: państwōma
miyjscownik	państwie	państwach
wołŏcz	państwo	państwa

pokŏżuproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	państwo	państwa
dopołniŏcz	państwa	państw
cylownik	państwu	państwōm
biernik	państwo	państwa
nŏrzyndnik	państwym	państwami pz.: państwōma
miyjscownik	państwie	państwach
wołŏcz	państwo	państwa

kolokacyje:

• mode państwo

synōnimy:

1. kraj, krŏj, land

Inksze jynzyki

• angelski: Mr. and Mrs., country, state
• czeski: stát
• francuski: état, monsieur et madame
• hiszpański: estado, país, señores
• niymiecki: Staat
• polski: państwo
• ruski: государство, страна