chłapiec
Wykŏz treści
Etymologijŏ
Patrz: chopiec.
Wymŏwa
AS: [χu̯apʹi ̯ec]
Rzeczownik
chłapiec rodzaj mynski ôsobowy
- (cieszyńske) mody czowiek mynskij płci
- 1908, Ernest Farnik, Iste Roki
- Ale, moiściewy, skąd sie weż tu sie weź, dwa chłapcy naroz, bliźnioki - możne znacie te szwadlene z Szerokij hólice?
- 1956, Jan Kawulok, we Polskie teksty gwarowe z ilustracją dźwiękową
- Ôsuszyło kympki i ôsuszyło nowinki, trzea sie brać chłapcy ôrać.
- 1929, Paweł Zawada, Kōmeta
- [...] zyńdōm sie gazdowie z babami, chłapcami, cerami na wyrōmbanej polanie i bedymy jeść, pić i czakać, aż kōmeta chwŏstym chlaśnie.
ôdmiana:
ôdmiana: chłapiec | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | chłapiec | chłapcy |
dopołniŏcz | chłapca | chłapcōw |
cylownik | chłapcu | chłapcōm |
biernik | chłapca | chłapcy |
nŏrzyndnik | chłapcym | chłapcami pz.: chłapcōma |
miyjscownik | chłapcu | chłapcach |
wołŏcz | chłapcze | chłapcy |
uproszczōny zŏpis | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | chłapiec | chłapcy |
dopołniŏcz | chłapca | chłapcōw |
cylownik | chłapcu | chłapcōm |
biernik | chłapca | chłapcy |
nŏrzyndnik | chłapcym | chłapcami pz.: chłapcōma |
miyjscownik | chłapcu | chłapcach |
wołŏcz | chłapcze | chłapcy |
synōnimy:
antōnimy:
Inksze jynzyki
- angelski: boy
- czeski: chlapec, hoch, kluk
- francuski: garçon
- hiszpański: chico, muchacho
- niymiecki: Junge
- polski: chłopiec
- ruski: мальчик
Kategoryje:
- rzeczowniki rodzaju mynskigo ôsobowego
- cieszyńske
- Hasła ze przikładami ze sztuki Iste Roki
- Hasła ze przikładami ze zbioru Polskie teksty gwarowe z ilustracją dźwiękową
- Hasła ze przikładami z ôpowiadaniŏ Kōmeta
- Synōnimy chopŏk
- Synōnimy karlus
- Synōnimy kluk
- Synōnimy synek
- Synōnimy pachołek
- Synōnimy chopiec
- Antōnimy dzieucha
- Antōnimy dzioucha
- Antōnimy dziocha
- Antōnimy dziouszka
- Antōnimy dziywka
- Antōnimy frela
- Antōnimy frelka
- Słownik minimum