babcia

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Wymŏwa

AS: [bapʹća]

Rzeczownik

babcia rodzaj żyński

  1. ōma, starka
    Od tyj pory Maryjka dziynnie, jak yno prziszła ze szkoły i zrobiyła zadani, leciała do swojij babcie z lasa.
  2. (potoczne) starŏ kobiyta
    Starszo babcia stoi na przystanku PKS -u i sie pyto:

ôdmiana:

ôdmiana: babcia
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik babcia babcie
dopołniŏcz babcie babć
cylownik babci babciōm
biernik babciã babcie
nŏrzyndnik babciōm babciami
pz.: babciōma
miyjscownik babci babciach
wołŏcz babcio babcie
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik babcia babcie
dopołniŏcz babcie babć
cylownik babci babciōm
biernik babcia babcie
nŏrzyndnik babciōm babciami
pz.: babciōma
miyjscownik babci babciach
wołŏcz babcio babcie

synōnimy:

  1. babka, ōma, starka
  2. baba

antōnimy:

  1. ōpa, starzik
  2. dzioucha, frela, paniczka

Inksze jynzyki

  • angelski: grandma
  • czeski: babička
  • francuski: grand-mère, mamie
  • hiszpański: abuela, yaya
  • italijański: nonna
  • niymiecki: Großmutter, Oma
  • polski: babcia
  • ruski: бабушка
  • słowacki: babička, stará mama
  • ukrajiński: бабуся, бабця