chłop
Wykŏz treści
Inksze formy
Etymologijŏ
Ze prasłowiańskigo *cholpъ
Wymŏwa
AS: [χu̯op]
Rzeczownik
chłop rodzaj mynski ôsobowy
- (połednie) Majoryntny czowiek mynskij płci.
- 1934, Feliks Steuer, Dialekt sulkowski
- To chłopowi było barzo dziwno.
- 2014, Gazeta Ustrońska
- U naszego sómsiada była tako wysoko trześnia, że trzeja było na nióm po wysokij drabinie wylazować i to jyny chłopi abo chłapcy, bo baby sie boły.
- (połednie) mōnż
- 1901, Lucjan Malinowski, Powieści ludu polskiego na Śląsku, cz. 2
- Pedzioł, skōnd jest i tak go poznała, że jest jeji chłop.
ôdmiana:
ôdmiana: chłop | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | chłop | chłopy |
dopołniŏcz | chłopa | chłopōw |
cylownik | chłopowi | chłopōm |
biernik | chłopa | chłopōw |
nŏrzyndnik | chłopym | chłopami pz.: chłopōma |
miyjscownik | chłopie | chłopach |
wołŏcz | chłopie | chłopy |
uproszczōny zŏpis | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | chłop | chłopy |
dopołniŏcz | chłopa | chłopōw |
cylownik | chłopowi | chłopōm |
biernik | chłopa | chłopōw |
nŏrzyndnik | chłopym | chłopami pz.: chłopōma |
miyjscownik | chłopie | chłopach |
wołŏcz | chłopie | chłopy |
synōnimy:
antōnimy:
Inksze jynzyki
- angelski: man; husband
- czeski: muž; manžel, muž, choť
- francuski: homme; mari, époux
- hiszpański: hombre, varón; marido, esposo
- italijański: uomo; marito
- niymiecki: Mann; Ehemann, Ehegatte
- polski: mężczyzna; mąż
- ruski: мужчина; муж, супру́г
- słowacki: muž; manžel, muž
- ukrajiński: чоловік; муж, чоловік